تولد تا مرگ ستارگان

26 صفحه

قابل ويرايش...word

--------------------------------------------------

تولد تا مرگ ستارگان 
در حدود 75 درصد از ستارگان جزء مجموعه های دوتایی هستند. دوتایی یک جفت ستاره است که دو عضو آن دور یکدیگر در چرخشند. خورشید جزء این ستارگان نیست اما نزدیکترین ستاره به خورشید که پروکسیما سنتوری (قنطورس) نام دارد جزء یک مجموعه چند ستاره ایست که آلفا سنتوری A و آلفا سنتوری B شامل آن می شوند. فاصله خورشید تا پروکسیما بیش از 40 تریلیون کیلومتر معادل 2/4 سال نوریست. 
ستاره ها در گروههایی به نام کهکشان گرد هم جمع آمده اند. تلسکوپها تا کنون کهکشانهایی را در فاصله 12 بیلیون تا 16 بیلیون سال نوری نشان داده اند. خورشید در کهکشان راه شیری قرار گرفته است و یکی از 100 بیلیون ستاره ایست که در آن می باشد. در جهان بیش از 100 بیلیون کهکشان وجود دارد و تعداد ستاره های هر کدام به طور متوسط 100 بیلیون می باشد. بنابراین بیش از 10 بیلیون تریلیون ستاره در کائنات وجود دارند. اما اگر ما در شبی با آسمان صاف و به دور از نور شهر به آسمان نگاه کنیم، البته بدون کمک تلسکوپ یا دوربین دو چشمی، تنها 3000 ستاره خواهیم دید. 
ستارگان نیز مانند ما انسانها دوره حیات دارند. آنها متولد می شوند، دورانی را سپری می کنند و در نهایت می میرند. خورشید حدود 6/4 بیلیون سال پیش متولد شد و تا بیش از 5 بیلیون سال دیگر عمر خواهد کرد. سپس شروع به بزرگ شدن می کند تا اینکه به یک غول سرخ تبدیل شود. در اواخر عمر خود، لایه های بیرونی خود را از دست می دهد و هسته باقیمانده که کوتوله سفید خوانده می شود، تدریجا نور خود را از دست خواهد داد تا اینکه به یک کوتوله سیاه تبدیل گردد. 
ستاره های دیگر به طرق مختلف مراحل عمر خود را سپری خواهند کرد. برخی از آنها مرحله غول سرخ را...

......................

جهت دريافت متن كامل،لطفا آن را خريداري نماييد.

مرگ ستارگان

72 صفحه

قابل ويرايش...word

-------------------------------------------------

مرگ ستارگان كوچك : كوتوله سفيد

مرز جداسازي بين ستارگان كوچك وبزرگ حدود چهاربرابر جرم خورشيد مي باشد . ستاره اي با جرم كمتر از Mo4 را در نظر بگيريد كه از شاخة غول قرمز در نمودار H-R براي دومين بار بالا مي رود . دو حركت قبلي ستاره به طرف ناحية غول قرمز ، صعودش با شروع جرقه هليوم به پايان مي رسد . انتظار داريم كه دومين صعود نيز به روش مشابهي با شروع جرقه كربن خاتمه يابد، يعني سوختن انفجارآميز وسريع كربن پايان اين مرحله باشد . به هر صورت ، به علت كافي نبودن جرم جهت نگه داشتن دماي لازم براي سوختن كربن در اين ستاره ، جرقه كربن نمي تواند به وقوع به پيوندد . براساس آزمايشات سيكلوترون ، كربن در هسته براي اينكه بتواند به سوزد ، بايستي قبلاً به دماي 600 ميليون درجه كلوين رسيده باشد . محاسبات نشان مي دهند كه اگر جرم ستاره كمتر از Mo4 باشد ، تراكم گراني در مركز جهت بالا بردن دما به 600 ميليون درجه كلوين ، گرماي كافي توليد نمي كند . بنابراين ، كربن نمي تواند بسوزد . در عوض ، ستاره بالا رفتن خود را به قسمت فوقاني شاخه غول قرمز ادامه مي دهد ، در نتيجه قطرش زياد شده ، دماي سطحي آن كاهش يافته ورنگ ستاره به قرمزي مي گرايد .

سرانجام ، لايه هاي خارجي ستاره خيلي قرمز – يعني خيلي سرد – مي شوند ، كه هسته ها در چنين لايه هائي شروع به جذب الكترون نموده تا به اتمهاي خنثي تبديل شوند . شكل گيري اتمهاي خنثي آنقدر ادامه مي يابد تا قسمت قابل ملاحظه اي از جرم ستاره عوض الكترونها وهسته هاي جدا به شكل اتمهاي خنثي درآيد .

سحابي سياره اي

هنگامي كه يك اتم خنثي با تركيب مجدد يك الكترون ويك هسته شكل مي گيرد ، چه اتفاقي رخ خواهد داد ؟ مهمترين نتيجه اين است ، كه فوتون منتشره همراه خود انرژي حمل مي كند . معمولاً فوتون قبل از فرار از ستاره توسط اتم يا ذره ديگري جذب مي شود . با شكل گيري اتمهاي خنثي فوتونهاي بي شماري توليد مي شوند ، كه اندكي بعد در راه خروج از ستاره جذب مي شوند . جذب آنها سبب گرم شدن لايه خارجي مي گردد .

گرماي توليدي در لايه هاي خارجي ستاره در اثر جذب فوتونها در مقايسه با گرماي آزاد شده توسط واكنش هسته اي در مركز ستاره ، بسيار كم مي باشد . براساس يك نظريه ، اين گرما تغييراتي اساسي در ظاهر ستاره ايجاد مي كند . لفاف گرم شده توسط جذب فوتونها منبسط مي گردد . انبساط ، دماي لفاف را پائين مي آورد . در دماي پائين تر ، اتمهاي خنثي بيشتري از الكترونها وهسته هاي جدا در لفاف شكل مي گيرند ، در نتيجه ، انرژي بيشتري به صورت فوتون آزاد مي شود . مجدداً ، بيشتر فوتونها توسط اتمهاي نزديك ستاره جذب مي گردند . آنها لاية خارجي ستاره را گرم كرده وسبب انبساط بيشتر آن مي شوند .

به بيان ديگر ، اين نظريه فرايند عقب راني را طوري پيش بيني مي كند كه هسته ها با جذب الكترونها لفاف را گرم كرده واين عمل سبب جذب الكترون بيشتر وبالنتيجه انبساط بيشتر مي شود. لفاف ستاره به سرعت به طرف خارج منبسط مي شود تا اينكه ستاره را كاملاً ترك نمايد . در حقيقت ، لفاف ستاره در فضا تخليه شده وبه يك پوستة تقريباً رقيق وشفاف از اتمها تبديل مي شود ، كه سريعاً به حركت خود ادامه مي دهد .

هسته ، كه قبلاً توسط لفاف پنهان شده بود ، اكنون قابل رؤيت مي گردد . اگر شخصي در طول اين فرايند ستاره را مشاهده كند ، تغيير شگف انگيزي در ظاهر...

.................

جهت دريافت متن كامل،لطفا آن را خريداري نماييد.